Deutschstudent

Son donemde iyice artmaya baslayan bir durum maalesef.

Elestirmek veya isinize karismak haddime degil belki ama son derece yanlis buldugum bir durum.

Turkiye de OSS sinavina giden cocugunu sicagin altinda 3 saat disarda bekleyen anne babalar bence cocuga sadece o anda baski yaparlar. Ayni durum universite kaydinda da surer. Hangi universiteye gidiyorsa onlarla beraber giderler. Sanki ilkokul 1. sinifin ilk gunu gibi.

Ayni sekilde Almanya veya diger yurtdisi egitim planlarini da bir cok ebeveyn cocuklarini hic karistirmadan kendileri yapiyorlar. Bunun en buyuk zararini ogrenci vize gorusmesine girdiginde yasamaya basliyor. Kendisine sorulan sorularin hic birine cevap veremiyor, cunku butun islemleri ebeveynleri yapmistir.

Ayrica 18-19 yasina gelmis biri yetiskin bir insan olarak kabul ediliyor. Yetiskin bir insana hic bir soz soylemeden A dan Z ye kadar islemlerine ebeveynlerinin kosturmasi bence cocuklara duyulan guvensizligin bir gostergesidir.

Daha once burda bir baslik altinda "Turkiye den gelen ogrenciler neden basarisiz" diye tartismistik. Bence en buyuk etken bu. Maalesef Turkiye de ebeveynler cocuklarinin her istedigini yaptigi ve her islerini cocuklari yerine kendileri yaptiklari icin buraya gelen ogrencilerin kendine guveni sifir oluyor ve kendine guvenemeyen birinden de basari beklemek hayal olur.

Sayin anneler babalar, birakin lutfen cocuklar islemlerinin pesinde kendileri kossunlar. Hata da yaparlar belki ama birseyleri hata yapmadan ogrenemezler. Cocuk duse kalka buyur demisler. Umarim bu yazdiklarimi yanlis anlamazsiniz ve cocuklariniza gelecekleri icin bir sans vermeyi layik gorursunuz.

Physiker adli uyeye katiliyorum.Vize almaya gittigimde konsolosluk gorevlisi ile konusamayan cocuklar gordum.Nicin gidiyorsun dediginde ailem gitmemi istiyor vs vs yani hicbir amaci olmayan neden orda neden ailesi istiyor hic anlatilmamis cocuga.uzuldum acikcasi ailesi egitimden cok bilincli ama cocuguyla hicbir iletisimi yok.

Ozel nedenlerden dolayi 11 yasindan itibaren kendi ayaklarim uzerinde durmayi ogrenmek zorunda kaldigim icin bu anlatilanlari yasamadim. bugune kadar liseye kayip olma islemlerim de dahil hic birisinde anne baba yanimda olmadi(olamadi). Hic zorlukla karsilastim mi? HAYIR. Cunku bu islemler sirasinda onlarin sizden farkli yaptigi bir sey yok ayni evraklar ayni prosedur.

Gecim derdins omzuna yuklemis aileler icin ekstradan stres cikarmanin manasi yok. Ya da 18 yasina gelmis cocugunuza da 3 yasindaki davranislarinizi gostermenin anlami da yok. Hayati tanimalarina firsat verin.

Yazi gercekten onemli ve guzel bir noktaya deginmis emeginize saglik.

Turkiye\'de "normal" karsilanan bir durum ne yazikki. Guney Avrupa ulkelerindende boyle orneklerle cok karsilastim.


Turkiye\'de ebeveynlerin bu hatasi sadece egitim alaninda degil, yasamin neredeyse tum alaninda gecerli.
Ve benim gorusume gorede sosyal hayattaki bir cok sorunlarin ana nedeni. Cocuklara sevginin dozu ayarlanamiyor genelde ve 30 yasindada olsa " - o daha cocuk " gozuyle bakiliyor.

Kabaca genellersem yuzde 50\'lik bir kisminda kizlarimizin ve erkeklerimizin tam anlamiyla bir "birey" olarak yetisememesi var.

Okul odevleri,
Is icin gerekli prosedurler
Basvurular
Giyim: elbise secimi
Tarz: sac ,muzik ve cinsellik
Evlilik: es secimi - gerdek gecesi - kanli yatak ortusu gorme arzusu " vs. vs.

Ebeveynler hepsinde dominant bir role sahip ve cocuklarina "kendi" olmalarina istemedende olsa olanak vermiyorlar.





Evet cocuklarimizi cok seviyoruz millet olarak. Kah hizmetcileri oluyoruz "Anne Oteli" nde onlari krallar gibi agirliyoruz, kah Firavun gibi onlari yuceltiyor her islemlerini ustleniyoruz , evlenene kadar evlerimizde tutuyoruz, parkta "ay dusersin" diyip hemen kaldiriyoruz, kahvaltilarini hazirliyoruz, sofrayi onlara kaldirtmiyoruz, disari gece cikmalarina izin vermiyoruz , dakika basi ariyoruz Ebeveynler olarak..

ama

birakin onlarin bir "birey" olmalarina izin verin.

Ne kadar dogru bir tespit. Sukurler olsun ailem bana cok nadir yardim etti

Bir de sunu da eklemek lazim, inanin aileler aradan cekilince ogrencilerle islemler daha hizli yuruyor. Ebeveynler bir de biz daha iyi biliriz psikolojisiyle olacak isi de cikmaza surukluyorlar. Bunun egitimle veya statuyle alakasi yok, Turkiye de alaninda unlu bir profesorun beni arayip ogluyla vize gorusmesine beraber girebilip giremeyecegini sormustu. Cocuk buraya geldiginde saat basi babasi ariyordu ve gece yatarken ne giydigini anlatiyordu. Haa noldu cocugun sonu diye merak ederseniz, cok basarili ve duzgun bir insan olmasina ragmen 2 sene sonra geri dondu Turkiye ye.

Mukemmel baslik, sabitlenmeli.

Konuyu tekrar gündeme getirmek faydali olur sanirim:)

Tekrar tekrar hatirlatalim bu konuyu. Neyin nasil yapildigini bilmeden cocuklarinizi Almanya ya göndermeniz onlara yapilacak en büyük kötülük.

Ben de bir şeyler yazmak istedim... Bu eylülde Almanyada yeni bir hayat kuracağım kendime ve bunun prosedürleriyle teker teker ben uğraştım. Benimle beraber gelecek arkadaşlarımın çoğunun işini anne babası halletti ama ben onlara hep "Bakın Almanyada yalnızız" dedim, orda her şeyin üstesinden kendimiz geleceğiz. Zaten bunu başaramayan, kendi ayakları üzerinde duramayan ve durmaya çalışmayan başarısız olur kanımca... Her anne baba yapmıyor tabii de, çocuğa sorumluluk bilinci yüklenmeli çok küçük yaştan. Yoksa ilerde çok büyük sıkıntılar açar bence

Tekrar hatirlatma.

6 yil sonra itiraf edeyim özellikle elinde cep telefonu ile yetisen yeni nesil icin anne babalar hic bir isi bu cocuklara birakmasin. Bu z kusagimidir nedir, daha egitim yazarken bile yazmaya üsenip

slm, Almnya da egtm istiyrm naapmam lzm

diye sesli harfleri bile yazmaya üsenen veya bu tiktok ya da clubhause vs oralarda yasayan yeni nesil ergenlerin haline bakinca ebeveynlere tavsiyem kesinlikle bu cocuklara sorumluluk falan yüklemeyin. Hatta Almanya ya geldiklerinde cep telefonlarindan takip falan edin nerdeler diye. Ne biliyim üniversite yerine sabah kalkip story atacagim diye baska yerlere gidebilirler yanlislikla.