Almanya'ya alisamamak...
Gönderilme zamanı: Sal Tem 30, 2019 1:57 pm
Merhaba forum uyeleri,
Ben yaklasik 3-4 yildir burada olmama ragmen hala kendimi buraya ait hissedemiyorum ve dogru duzgun Almanca konusamiyorum (genelde yabancilarla arkadaslik kurmaktan)
Kucuklugumden beri cok gereksiz bir sekilde kibar oldugum icin belki de alismam diger insanlara gore cok uzun zaman aldi.
Fakat neredeyse her gun benim basima gelen ya da baskalarina yapilan kaba davranislari gorunce sanki biri siringa ile hayat sevincimi elimden aliyor gibi hissediyorum.
Mesela bugun is yerinden bir kisiyi 2 saat arayla 2 kere aradim acil bir cevap gerektigi icin ve lutfen her dakika aramayi birak diye bir cevap aldim.
Sonrasinda otobuste bir yabanci kisi yoldan gittigi icin sofor durup adama uzun sure bagirmaya basladi. Bunlar cok sacma ornekler gibi gelebilir ama gercekten boyle seylerin yasanmasi beni hic mutlu etmiyor.
Mesela is yerindeki kadin, su an musait degilim sonra cevaplayacagim diyebilirdi ya da otobus soforu besbelli yabanci olarak gozuken bu adama buradan gidilmiyor dikkatli olun diyebilirdi. Burada daha once bir staj yapmistim ve ogle yemeklerinde takimimla gidilince biraz konusmama ragmen cogu zaman kimse bir sey sormadan oturmustum. Turkiye'de bu durum olsa biz yabanci biriyle konusmaktan, yeni bir seyler ogrenmekten cok hosnut duyariz. Ya da is yerindeki kisiler daha yakin oluyor. Fakat burada is ve ozel hayatin apayri oldugunu gordum. Bilmiyorum belki de ben cok fazla toz pembe bir hayat hayal ediyorum ama tek istedigim mutlu olabilmek. Burada cogu kisinin kibar olmak, bir kisiyi azicik da olsun mutlu etmek yada mutsuz etmemek ugruna ekstra adimi atmadigini dusunuyorum.
Yanlis anlamayin, Almanya gercekten cok iyi bir ulke, burada oldugum icin cok sansli oldugumu biliyorum. Fakat gercekten mutlu degilim ve olamiyorum.
Buraya gelmeden once universite hayatimla ilgili cok guzel hayallerim vardi. Ogrencilerle partilere gidildiginde cogu kisinin eglenmek icin nasil sorumsuz ictigini ve benimle konusmaya gelen erkeklerin bazen farkli amaclari oldugunu gorup bundan da sogudum. Tabi ki Turkiye'de de benzer olaylar var fakat, ben bizdeki arkadasliklarin daha farkli oldugunu dusunuyorum.
Ailem cok emek verdigi icin ve su an Turkiye'deki durumlar kotu oldugu icin kendim ve kucuk kardesim icin burada kalmak durumundayim is icin. Ama yine de sizlere sormak istiyorum, her sey guzellesiyor mu bir sure sonra ya da sadece alisiyor muyuz? Su an da yabancilarla dolu kendi kucuk cevremi yarattim ve mutluyum, tabi ki Almancayi daha cok ogrenip onlarla da guzel arkadasliklar kurmak istiyorum ve umarim yanilirim cogu sey hakkinda. Bu ya da benzer seyleri hissetmis birileri var mi acaba? Neler yapabilirim bu durumu degistirmek icin? Gercekten ben de guclu ve ayni zamanda kibar bir insan olmak istiyorum fakat her gun daha da ice donuk ve kirilgan hale geliyorum. Belki de ileride iyi bir pozisyonum olursa herkes daha iyi bir sekilde davranir mi?
Ben yaklasik 3-4 yildir burada olmama ragmen hala kendimi buraya ait hissedemiyorum ve dogru duzgun Almanca konusamiyorum (genelde yabancilarla arkadaslik kurmaktan)
Kucuklugumden beri cok gereksiz bir sekilde kibar oldugum icin belki de alismam diger insanlara gore cok uzun zaman aldi.
Fakat neredeyse her gun benim basima gelen ya da baskalarina yapilan kaba davranislari gorunce sanki biri siringa ile hayat sevincimi elimden aliyor gibi hissediyorum.
Mesela bugun is yerinden bir kisiyi 2 saat arayla 2 kere aradim acil bir cevap gerektigi icin ve lutfen her dakika aramayi birak diye bir cevap aldim.
Sonrasinda otobuste bir yabanci kisi yoldan gittigi icin sofor durup adama uzun sure bagirmaya basladi. Bunlar cok sacma ornekler gibi gelebilir ama gercekten boyle seylerin yasanmasi beni hic mutlu etmiyor.
Mesela is yerindeki kadin, su an musait degilim sonra cevaplayacagim diyebilirdi ya da otobus soforu besbelli yabanci olarak gozuken bu adama buradan gidilmiyor dikkatli olun diyebilirdi. Burada daha once bir staj yapmistim ve ogle yemeklerinde takimimla gidilince biraz konusmama ragmen cogu zaman kimse bir sey sormadan oturmustum. Turkiye'de bu durum olsa biz yabanci biriyle konusmaktan, yeni bir seyler ogrenmekten cok hosnut duyariz. Ya da is yerindeki kisiler daha yakin oluyor. Fakat burada is ve ozel hayatin apayri oldugunu gordum. Bilmiyorum belki de ben cok fazla toz pembe bir hayat hayal ediyorum ama tek istedigim mutlu olabilmek. Burada cogu kisinin kibar olmak, bir kisiyi azicik da olsun mutlu etmek yada mutsuz etmemek ugruna ekstra adimi atmadigini dusunuyorum.
Yanlis anlamayin, Almanya gercekten cok iyi bir ulke, burada oldugum icin cok sansli oldugumu biliyorum. Fakat gercekten mutlu degilim ve olamiyorum.
Buraya gelmeden once universite hayatimla ilgili cok guzel hayallerim vardi. Ogrencilerle partilere gidildiginde cogu kisinin eglenmek icin nasil sorumsuz ictigini ve benimle konusmaya gelen erkeklerin bazen farkli amaclari oldugunu gorup bundan da sogudum. Tabi ki Turkiye'de de benzer olaylar var fakat, ben bizdeki arkadasliklarin daha farkli oldugunu dusunuyorum.
Ailem cok emek verdigi icin ve su an Turkiye'deki durumlar kotu oldugu icin kendim ve kucuk kardesim icin burada kalmak durumundayim is icin. Ama yine de sizlere sormak istiyorum, her sey guzellesiyor mu bir sure sonra ya da sadece alisiyor muyuz? Su an da yabancilarla dolu kendi kucuk cevremi yarattim ve mutluyum, tabi ki Almancayi daha cok ogrenip onlarla da guzel arkadasliklar kurmak istiyorum ve umarim yanilirim cogu sey hakkinda. Bu ya da benzer seyleri hissetmis birileri var mi acaba? Neler yapabilirim bu durumu degistirmek icin? Gercekten ben de guclu ve ayni zamanda kibar bir insan olmak istiyorum fakat her gun daha da ice donuk ve kirilgan hale geliyorum. Belki de ileride iyi bir pozisyonum olursa herkes daha iyi bir sekilde davranir mi?